Met de drone maakte ik een virtuele tour van het Verzetsmuseum in Amsterdam. Tweemaal omdat de techniek me in de steek liet.
Verzetsmuseum Amsterdam
Voor het maken van een virtuele tour doe ik natuurlijk altijd eerst een verkenning. Zijn er bijvoorbeeld slecht zichtbare objecten? In musea worden wel vaker objecten aan zeer dunne draden opgehangen namelijk. Dat bleek in het Verzetsmuseum mee te vallen. Dan zoek ik naar de meest kwetsbare objecten. Niet zozeer uit angst er tegenaan te vliegen, maar vooral rekening houdend met de wind als ik er overheen vlieg met de drone.
Uiteindelijk ben ik op zoek naar ‘de ideale route’. Een route die de belangrijkste onderdelen laat zien in een vloeiende vlucht rekening houdend met technische beperkingen. Denk vooral aan bereik van de drone. Hier kon ik echter vanuit een enkele plek overal komen met de drone.
Creatief moet je keuzes maken. Soms betekent dit dat ik sommige onderdelen moet overslaan ten faveure van de flow. Ik had graag de kamer met de koloniale banden ingevlogen bijvoorbeeld, maar dan zou ik een te kleine cirkel moeten maken. Mogelijk maar niet mooi. Ik heb het geprobeerd op te lossen door een hoek te kiezen waarin het portret van Anton de Kom nog goed zichtbaar is voordat ik voorbij vlieg. Ik kwam tot een ideale route en probeerde die vervolgens in te prenten. Nu alleen nog de uitvoering. Onthouden en uitvoeren is een ding, smooth vliegen zonder haperingen en grote correcties is een ander.
Vijf minuten later was ik klaar. De geplande route in een enkele poging. Top, ik voelde me weer een pro piloot. Maar nog de nodige accu’s, tijd en enthousiasme over dus steeg ik opnieuw op voor extra beelden. Nu bewust een andere route gevlogen die niet perse als single take hoefde te lukken omdat ik er losse beelden uit zou gebruiken in een montage. Als extraatje.
Het leek ook te makkelijk
Eenmaal thuis wilde ik aan de edit van de belangrijkste opname beginnen toen bleek dat het bestand niet te openen was. Om onverklaarbare redenen was het een corrupt bestand. De perfecte vlucht en geen resultaat! Dat was natuurlijk flink balen. Ik wat gemaakt van de extra beelden om iets te kunnen laten zien aan het museum, maar heb meteen aangeboden terug te komen om het goed te doen. Ik kon zelf namelijk niet accepteren minder materiaal aan te leveren als ik nota bene de betere route al gevlogen had. Ik wist dus dat het beter kon.
Deze maand ben ik teruggegaan naar het museum. Die ‘ideale’ route heb ik toch aangepast. In de montage van de eerste opnames kwam ik er achter dat de originele route te lang was. De aangepaste route verliep ook bij de eerste poging goed, en de tweede, en de derde. De les van vorige keer geleerd: